Hoe onze BBL-opleiding een spiegel voorhoudt
Lerend medewerker Nassira is bijna klaar met haar tweejarige BBL-opleiding. Van positief verrast worden door een doelgroep tot spiegels die zijn voorgehouden; ze heeft veel meegemaakt en geleerd. Nassira blikt terug op haar opleiding en de praktijkervaring die ze heeft opgedaan.
Waarom ben je met de BBL-opleiding begonnen en wat deed je daarvoor?
“Ik heb verschillende opleidingen geprobeerd voordat ik bij deze zorgopleiding uitkwam. Eerst in de richting pedagogiek, daarna retail en toen kwam ik bij de politieacademie uit. Daar had ik elke ronde gehaald, behalve de sporttest. Tijdens het trainen liep ik een blessure op. Helaas, maar het had zo moeten zijn. Het opende wel mijn ogen voor wat ik leuk vond: een ander helpen. Zo kwam ik uit bij deze BBL-opleiding.”
Wat vond je het leukste aan de opleiding?
“Het coachen vond ik erg leuk, omdat je daarbij verschillende methoden leert en ontdekt welke bij jou passen. Ik vond intervisie, waarbij er casussen werden ingebracht door klasgenoten, ook interessant. Zo leerde je echt vanuit de praktijkervaringen van elkaar en hoorde je verschillende perspectieven.”
En wat vond je de grootste uitdaging?
“Dat was het werken binnen de gehandicaptenzorg. Je leest erover, maar in het echt is het toch anders. Ik keek er eerst een beetje tegenop om met de doelgroep te werken. Ik dacht dat je vooral bezig was met verzorgen en ADL. Na mijn eerste dag wilde ik het liefst mijn zorgmanager bellen dat ik nooit meer terugkwam. Maar ik denk altijd: geef het eerst een eerlijke kans. Ik heb na een tijdje toch ontdekt dat ik het een hele leuke en uitdagende doelgroep vind. Daarom sta ik overal ook zo open in, anders had ik mezelf die kans ontnomen.”
Wat vind je zelf het leukste aan het werken in de zorg?
“Dat je met zoveel doelgroepen kan werken. Ik heb met verschillende niveaus van de gehandicaptenzorg gewerkt, waarbij je de ene dag ogen in je rug moet hebben en de andere dag buiten tussen de schaapjes aan het wandelen bent met cliënten. Nu sta ik op een jeugdzorggroep die heel open is. Je kan een ander niet dwingen om iets te doen, dus je moet echt werken aan een vertrouwensband en wederzijds respect.”
Wat heb je over jezelf geleerd sinds Careflex?
“Ontzettend veel. Het begeleiden houd je echt een spiegel voor. Zo deed een cliënt een keer niet wat ik wilde en ik voelde de frustratie bij mezelf opkomen, maar ik was me daar wel van bewust. Ik ben even uitgestapt en dacht toen: kan het aan mij liggen? Toen kwam ik naar binnen met een hele andere energie en de cliënt weerspiegelde dat direct, die werd ook veel rustiger en werkte mee. Toen besefte ik me dat het gewoon aan mij als begeleider kan liggen. Zo’n situatie zal me nu niet zo snel meer gebeuren, omdat ik me nu bewust ben van mijn uitstraling en wat ik meeneem.”
Waarin wil je nog verder ontwikkelen en wat zijn je ambities voor de toekomst?
“Ik wil vooral zo doorgaan en nog veel meer ervaring opdoen met verschillende doelgroepen. Bij de jeugdzorggroep waar ik nu sta, gaat het goed, maar nog steeds luister ik mee als collega’s jongeren aanspreken. En denk ik: oh dat past wel bij mij of juist niet. Ik wil me daarnaast blijven ontwikkelen door ook cursussen te doen in de toekomst. Maar eerst even dat diploma halen!”
