Een vakantiehuisje met links daarvan een Bartimeus busje.
Leestijd: 5 minuten
Terug naar overzicht

Op bewonersvakantie, een reis langs alle zintuigen!

Wanneer cliënten gieren bij het aaien van een koe, nieuwsgierig kijken naar een kaasstremsel en vrolijk spartelen in het bubbelbad, dan weet je dat het gaat om een geslaagde vakantie. Daar doe je het voor! Charlotte Brugel is sinds 2016 werkzaam bij Careflex. Ze werkt met veel plezier bij zorginstelling Bartiméus, een stichting die ervoor zorgt dat mensen die slechthorend of blind zijn een leven kunnen leiden dat bij hen past. Samen met haar kernteam begeleidt ze al twee jaar mensen die zowel blind als doof zijn en daarnaast een meervoudige beperking hebben. Afgelopen december werd ze gevraagd om mee te gaan op bewonersvakantie. De cliënten hebben haar verwachting overtroffen met wat ze juist allemaal wél kunnen. Ze blikt terug op haar favoriete momenten van deze unieke vakantie die alle zintuigen hebben geprikkeld: 

 

Op ontdekkingstocht met je handen en voeten 

Eindelijk was het zo ver. Alle koffers waren ingepakt, bus en auto’s vol geladen en hup, op naar Twente. We hadden op Villapark Eureka twee mooie huisjes waarin we 4 dagen zouden verblijven. De huisjes waren speciaal ingericht voor mensen met een beperking met bijvoorbeeld een tillift en douchebrancard.  

Een nieuwe omgeving is best spannend voor de cliënten. Daardoor zie je ze ook nabijheid zoeken door zich te verplaatsen en contact te maken met je. Toen ik bij binnenkomst zag dat bij een van de huisjes er ook slaapkamers in de kelder waren, vroeg ik me af: nu moeten cliënten gaan traplopen, kunnen zij dat wel zonder gevaar te lopen? Gelukkig hadden we snel een oplossing bedacht. We gingen met zijn drieën de trap af, een begeleider voor de cliënt en een erachter. De cliënt voelde voorzichtig met zijn voeten waar de volgende trede was. Tot onze verbazing ging dat eigenlijk heel goed. De begeleiding erbij geeft een veilig gevoel. Het verraste me hoe snel ze hieraan gewend waren.  

Ook op vakantie betrekken we cliënten zo veel mogelijk in dagelijkse activiteiten, zoals met koken. Zo mocht een cliënt ook roeren in de kom met pannenkoekenbeslag of voelen waar precies de koffie uit de machine drupt. Dat vonden ze geweldig om te zien.  

Een vakantiehuisje met links daarvan een Bartimeus busje.

Op de kaasboerderij ging de ontdekkingstocht verder. We kregen daar namelijk een uitgebreide rondleiding. Cliënten vonden vooral de koeien interessant. Voorzichtig gaven ze deze een aai of zelfs een knuffel. Het was erg leuk om te zien hoe hard ze hierom moesten lachen. De koeienhuiden die we mochten voelen daarentegen vond een cliënt wat minder door de prikkende haartjes, die werden dan ook snel weggeschoven. 

Er was ook genoeg tijd voor ontspanning. Mijn leukste een-op-een moment met een cliënt was het delen van een bubbelbad. In het begin vond ze het een beetje spannend. Maar vanaf het moment dat ze in het bubbelbad zat, zag je meteen dat ze ontspande. Dan gaat ze altijd met haar vingers over haar gezicht voelen. Het was een heel mooi moment om te zien. Ze pakte me helemaal vast, vol vertrouwen in de begeleider. Daar doe je het echt voor. 

Verschillende aroma’s ruiken bij de kaasboerderij 

Er kwamen ons dit weekend ook verschillende geuren tegemoet. Als je niet af kan gaan van zicht en gehoor wordt reuk een belangrijk zintuig. Zo wordt de beleving op een kaasboerderij ook heel anders voor de cliënt. Zonder stremsel heb je geen kaas. We mochten dit bindmiddel in een glaasje ruiken en daarna ook proeven. Sommige cliënten gaven duidelijk aan dat ze een geur niet lekker vonden door het glas weg te duwen met een vies gezicht. Maar een ander kon zijn neus niet ver genoeg in het glaasje duwen en vond het juist een interessante geur. De cliënten maken me constant aan het lachen. Het is heerlijk om te zien hoe ze genieten van kleine dingen. Of grappig om te zien als ze het juist niks vinden. Zo waren er ook gemixte gevoelens bij de koeienstal. De geur is daar natuurlijk erg heftig, dus sommige cliënten vinden het prima op een afstandje mee te kijken. Geef ze maar eens ongelijk! 

Horen met een ‘zesde zintuig’ 

Ondanks dat de meeste cliënten niet kunnen horen, krijgen ze erg veel mee. Ik noem het altijd een soort zesde zintuig. Wanneer het druk of onrustig is, voelen zij dit ook aan de trillingen van de vloer en de muur. Ondanks dat zij niet kunnen horen, voelen ze een sfeer of situatie goed aan. Het is erg bijzonder om te zien hoe ze een nieuwe omgeving op een andere manier ontdekken. 

Een zonsondergang in een bos, links staat een lantaarnpaal.

Ieder zijn smaak

Wat is een vakantie zonder lekker eten? De eerste avond werd er bij onze vakantiehuisjes tapas langsgebracht. Er waren zo veel verschillende smaken en texturen. De cliënten waren zichtbaar aan het genieten van deze luxe hapjes. Doordat het kleine porties waren, proefden de cliënten van alles wat. Sommige cliënten eten alleen gemalen hapjes. Dat zien we zeker niet als een probleem. Voor hen gooiden we de hapjes gewoon in de mixer zodat ze alsnog alles konden proeven.

Een van mijn favoriete momenten was op zondag. Op deze rustige dag kreeg elke cliënt een comfortabel plekje op een matras of op de bank. Wij hebben genoten van de rijkunsten van Max Verstappen en zij van een heerlijk worstje en blokje kaas. Supergezellig om zo even tot rust te komen samen.

Felle kleurtjes zien dansen

We hebben één cliënt die een beetje kan zien en dus ook zelfstandig kan lopen. Met haar moesten we bij aankomst heel actief alle ruimtes verkennen. Hoe ze daarop reageerde was mooi om te zien. Allemaal een beetje spannend en onbekend. In het begin pakte ze daarom de begeleiders bij de hand, alsof ze zei: ‘Joh loop even met me mee, want waar was het ook alweer?’ Al snel was ze meer bekend met alle looproutes in het huisje en kon ze goed haar weg vinden.

Voor haar hadden we ’s avonds ook een leuke afsluiter in petto. Omdat zij voornamelijk felle kleuren ziet, leek het ons een leuk idee om kindervuurwerk mee te nemen. Ze kreeg een comfortabel plekje zodat ze vanuit daar de grote sterretjes met allemaal kleuren kon bekijken. Ze vond het prachtig om te zien. Ze was helemaal aan het lachen en vond het echt heel leuk. Dat is als begeleider ook zo mooi om te zien. Uiteindelijk doe je er alles voor zodat de cliënt een geslaagde vakantie heeft. En als je cliënten ziet genieten, tovert dat ook een glimlach op jouw gezicht.

Een bewonersvakantie ervaren

Van tevoren vroeg ik me af hoe het zou zijn om met deze doelgroep op vakantie te gaan. Hoe gaan cliënten om met een nieuwe omgeving? En dat ging eigenlijk supergoed! Het was ons doel de cliënten een ontspannen vakantie en veel plezier te bezorgen. Ik heb van begin tot einde genoten. Heel blij werd ik om te zien hoe iedereen op zijn gemak was en helemaal kon ontspannen. Ook mijn collega’s heb ik beter leren kennen, zoals met het vragenspel Kletspot waarbij ik erachter kwam dat een collega heel goed kan zingen. Je kent iedereen goed, maar je ontdekt zo toch weer nieuwe dingen. Het was een geslaagde vakantie voor de hele groep. Het bubbelbad is zelfs zo goed bevallen dat we voor ons bad op de instelling een matje hebben gekocht dat bubbels creëert. Toen we eenmaal zagen hoe leuk cliënten dit vonden, konden we ze dit natuurlijk niet ontnemen! 😉