Hoe createur Paul helemaal zijn draai vond binnen onze Zorgcampus
“Ik word hier écht als mens gezien, niet als cliënt”
24 jaar geleden, in 2000 , had Paul een ongeluk en werd hij 3,5 maanden later wakker uit zijn coma. Sindsdien zit hij in een rolstoel en heeft hij Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH). Maar Paul is meer dan een man in een rolstoel. Hij heeft lang gezocht naar een passende werkplek waar hij een toekomst zag. Toen vond hij helemaal zijn draai bij de Zorgcampus. In dit verhaal deelt hij zijn positieve ervaring en blikt hij terug.
De zoektocht naar een werkplek
Paul: “Mijn jobcoach Marian hielp me bij de zoektocht. Ik heb bij verschillende zorgboerderijen gewerkt, maar dat was niks voor mij. Het vinden van een passende werkplek was niet zo makkelijk.”
Marian: “Paul heeft op een paar plekken gewerkt met afwijkende doelgroepen. Ze sloten niet aan bij zijn behoeften als iemand met NAH. Een periode lang nam hij maandelijks deel aan vergaderingen van Prisma en was hij daar voorzitter. Tijdens deze bijeenkomsten deelde hij zijn ervaringen om vanuit het perspectief van de cliënt inzichten te verschaffen.”
“Dat heeft hij altijd erg goed gedaan en vond hij leuk om te doen. Na acht jaar stopte hij hiermee. Het werken heeft een tijdje stilgelegen, totdat ik hoorde dat de Zorgcampus bij Careflex een gastheer zocht. Ik dacht meteen: dat is iets voor Paul. Die is zo vriendelijk en gastvrij.”
Eerste indruk
Paul: “Dat klonk meteen goed, even wat anders dan elke dag computeren. Het eerste gesprek was meteen een warm bad. Ook de werkplek en de begeleiding vond ik wel vanaf het eerste moment heel fijn. Ik had met veel mensen een klik. Zo kwam ik erachter dat de kok ook uit Engeland kwam en hield van wielrennen. Hij nam zelfs een keertje een tijdschrift van Tour d’France voor me mee.”
