Vrijheid én onderdeel van een familie bij Careflex

Rachid Oujamaa stopte met zzp’en en begon bij Careflex

Na 16 jaar lang in de gehandicaptenzorg en werken als zzp’er begon Rachid Oujamaa eerder dit jaar bij Careflex. In dit verhaal deelt hij zijn ervaring en waarom Careflex perfect bij hem past.

De gehandicaptenzorg is inmiddels al jaren mijn grote passie. Maar dat is niet altijd zo geweest. Vanuit mijn Marokkaanse achtergrond kreeg ik mee dat economie de toekomst is. In die richting ging ik studeren. Al snel merkte ik, niks voor mij! Ik wilde met mensen bezig zijn, niet met geld. Ik kwam terecht bij een uitzendbureau. Mijn eerste werkdag bij een zorginstelling vroeg ik mezelf af waar ik aan was begonnen. Zonder ervaring stond ik op een gesloten afdeling. Dat was afzien. Gelukkig geef ik niet zomaar op en na een paar weken wist ik zeker: ik wil nooit meer iets anders. Toen ik eenmaal verbinding maakte met de cliënten, gaf dat me zoveel voldoening. Ik voelde meteen dat hier mijn passie ligt.

Begeleider Rachid glimlacht naar cliënt in rolstoel - Careflex

De uitdagingen van zzp’en

Ik ging aan de slag bij een zorginstelling en behaalde mijn zorgdiploma zodat ik cliënten nog beter kon begeleiden. De instelling werd mijn tweede thuis. Over tijd werd ik persoonlijk begeleider, huisverantwoordelijke en was ik buiten werktijd ook altijd bereikbaar. Het was een drukke periode en dat werd me te veel. Met pijn in mijn hart ben ik gestopt. Daarna ben ik als zzp’er aan de slag gegaan. Ik was tevreden met mijn salaris, maar zzp’en moet wel bij je passen. Mijn ervaring was dat ik vaak met andere zzp’ers stond die nog weinig ervaring hadden. Dat werkt niet fijn. Daarnaast moet je alles zelf regelen, administratie doen, lange dagen draaien en geen ‘nee’ verkopen. Ik wilde me gewoon bezighouden met wat ik het liefste doe: cliënten begeleiden. Dus ik ging op zoek!

"Careflex past perfect bij mij. Ik werk in de gehandicaptenzorg, met onbegrepen gedrag én ik heb alle tijd voor mijn kinderen. Ik heb spijt dat ik de overstap naar Careflex niet eerder heb gemaakt.”

Een gevoel van thuiskomen

Als alleenstaande vader vind ik vrijheid over mijn rooster en mijn werk-privé balans belangrijk. Andere zorgorganisaties konden me dat niet bieden, Careflex wel. De sollicitatiegesprekken waren gezellig en vertrouwd. Ik was meteen enthousiast! Je kan ingezet worden voor een project of flexwerken. Beiden is leuk, de stabiliteit van een kernteam afgewisseld met de uitdaging van werken met nieuwe collega’s en methoden.

Careflex familie

Ik merkte dat ik als Careflexer echt anders ontvangen word dan als zzp’er. Als zzp’er voel je jezelf snel een buitenstaander en vaak hebben organisaties negatieve associaties met de zzp branche. Als je bij het voorstellen zegt dat je van Careflex bent, krijg je meteen een warm welkom vol vertrouwen. Het voelt als een familie, je bent echt ergens onderdeel van. Het is superfijn dat je met zulke kundige collega’s op de werkvloer staat. Ik leer ook veel van de feedback die ik van hen ontvang.

Een aantal Careflexers voetballen tegen tegenstanders

Een zorgmanager die voor je klaarstaat

Wat ik in mijn tijd als zzp’er ook miste, was iemand waarop je kan terugvallen. Zo had ik in het begin een probleem met mijn auto waardoor ik niet naar werk kon of mijn kinderen naar school kon brengen. Iedereen dacht zo met me mee, het was binnen een week geregeld. Zoiets heb ik nog nooit eerder meegemaakt. Zulke dingen vergeet ik niet, daardoor wil ik zelf ook 200% teruggeven. Een ander voorbeeld is dat ik door mijn Marokkaanse komaf soms te maken heb met vooroordelen of opmerkingen. Dan vind ik het fijn dat ik mijn zorgmanager kan bellen als het iets met me doet en ik even wil overleggen.

Rachid zit op de bank met zijn been hoog om deze te koelen

Vangnet

Net zo fanatiek als ik ben voor de zorg, ben ik met voetballen. Helaas ging dat mis en scheurde ik mijn achillespees tijdens het G-sportweekend bij Amarant, een evenement waar we met Careflex aan meededen. Daarom zit ik momenteel thuis. Ik ben dankbaar dat het werken in loondienst me een vangnet biedt, maar al helemaal voor de grote hoeveelheid beterschapsberichten die ik van mijn collega’s heb gehad. Ik word inmiddels wel een beetje gek van het thuiszitten, maar gelukkig mag ik binnenkort weer aan de slag. Ik heb het meeste zin om weer mensen om me heen te hebben zodat ik weer verbinding kan maken met cliënten en collega’s.